Go dodgers GO!

Hoewel we de wedstrijd niet uitgekeken hebben, was het toch een geweldige afsluiter van een fantastische dag. Zijn we nog maar één dag in LA? Ik heb het gevoel dat we er al minstens een week zijn.

Toen we gister vooral moe (en iets minder voldaan aangezien het eten niet echt heel bijzonder was) gingen slapen, was iedereen zo'n direct weg. Slaap. Eindelijk. In een bed. Heerlijk.

Om half 11 is Anna bij ons hotel en we gaan 'lunchen' bij een tentje (sorry, naam vergeten) aan Manhattan beach. De kaart is zo vol keuzes dat we uren zoeken naar wat we willen eten. Voor de Joeri en Leon bestaat dat grotendeels uit pannenkoeken ei, kip en gebakken aardappelen. De laatste drie zitten alleen in Leon zijn eten... die zijn best doet, maar zijn bord niet leeg krijgt. "Als dit al ontbijt is, hoe moet het avond eten er wel niet uitzien?" vraagt Leon zich af terwijl er nog wat suiker uit een zakje over zijn pannenkoek strooit. Iets wat Anna nog niet eerder gezien heeft... maar wat volgens haar 'totally sense maakt. Suiker....ja we zijn in het suiker paradijs (voor de een paradijs, voor de ander een hel... er zit toch geen suiker in de fruitsalade vraag ik me verschrikt af) aangekomen. Alle is zoet... ik heb zelfs de indruk dat de lucht de ik hier in adem gevuld is met kilo's suiker.

Na ons ontbijt rijden we verder (met de auto) naar Hermosa Beach (die er weinig anders uitziet dan de beach die je vanaf het hotel ziet.
Anna weet ons te vertellen dat onlangs iemand hier vanaf de pier een witte haai gevangen ha.. JIKES Uiteindelijk heeft deze iemand gebeten .
Een slecht verhaal, maar wel waar gebeurd.

Na de pier heen en weer gelopen te hebben, gaan we weer terug en vertrekken we richting Holleywood...Wat een soort van onwerkelijke vorm van Disneyland is... mijn hersenen registreren dit niet.. en ik maar denken dat ik na India geen cultuurshock meer zal hebben......
We verbazen ons, maken foto's, eten ijs en rijden uiteindelijk (via een arrestatie met paarden die serieus aan een Hollywood film doet denken) naar Anna's huis. Daar aken we os klaar voor de Dodgers baseball game.

Het is binnendoor een half uur rijden en er zijn l duizenden mensen in dit gigagrote stadion en het lijkt nog steed leeg. De mannen kopen outfits, wij bier en hotdogs en nacho. Let the game begin.

Het is geweldig om in het stadion te zijn..... hoge steile trappen, mensen die alleen maar eten en drinken (ook al betaal je 12 euro voor 1 biertje..).
Maar na bijna 3 uur zijn we er klaar mee... en gaan we terug.... 6-2 achter... ik denk dat ik wel weet wie er gaat winnen....
En net als nederland zien we weer een thuiswedstrijd verliezen... maar ach, Nederland? Het leeft bij ons niet zo heel erg meer... lijkt alweer zo lang geleden...toch gaan we stiekum vanmiddag nog wel even kijken, ergens aan het strand... en daarna weer verder, ongeacht wat het wordt.
Hoewel we de wedstrijd niet uitgekeken hebben, was het toch een geweldige afsluiter van een fantastische dag. Zijn we nog maar één dag in LA? Ik heb het gevoel dat we er al minstens een week zijn.